Конъюнктивит дегеніміз не ?аза?ша

Конъюнктивит – конъюнктиваның полиэтикалық қабыну қабынуы – шырышты қабат, қабақтың ішкі бетіне және склераға арналған. Конъюнктивиттің әртүрлі формалары гиперемия мен өтпелі бүктемелер мен қабақтарdың ісінуі кезінdе пайdа болаdы, көздің шырышты немесе іріңді ағуы, жыртылу, күйік және көзге тітіркену. д. Конъюнктивит диагностикасы офтальмологпен жүргізіледі және оның құрамына кіреді: сыртқы сараптама, биомикроскопия, флюоресценмен индукциялық сынақты өткізу, конъюнктивтік мазуттарды бактериологиялық зерттеу, цитологиялық, иммунофлюоресценция, конъюнктивальды қыру үшін ферментті иммуноанализ, Қосымша консультациялар (жұқпалы аурулар бойынша маман, дерматовенеролог, ЛОР, фтизиатрия, аллерголог) айғақтар бойынша. Конъюнктивитке негізінен жергілікті тамырдың көз тамшылары мен майларын қолданып емдеу, конъюнктивалық қапты жуу, субконюнктивалық инъекциялар.

Конъюнктивит классификациясы
Конъюнктивит себептері
Конъюнктивит симптомдары
Конъюнктивит диагностикасы
Конъюнктивитпен емдеу
Конъюнктивит алдын алу

Конъюнктивит

Конъюнктивит — ең кең таралған көз ауруы — олар шамамен 30% барлық көздің патологиясынан. Конъюнктиваның қабыну зақымдануларының жиілігі оның экзогендік және эндогендік факторларға жоғары реактивтілігіне байланысты, және конъюнктивалық қуысты қолайсыз сыртқы әсерлерге қол жетімділік. Термин бойынша «конъюнктивит» офтальмологияда этиологиялық әр түрлі ауруларды біріктіреді, көздің шырышты қабығындағы қабыну өзгерістерімен кездеседі. Конъюнктивит блюфариттен қиындауы мүмкін, кератит, құрғақ көз синдромы, энтропия, қабақтардың және кебулердің сынуы, кеуденің перфорациясы, гипопион, көру қабілетінің төмендеуі және т.б.

Конъюнктива қорғаныс функциясын орындайды және оның анатомиялық позициясына байланысты көптеген сыртқы сигналдармен үнемі байланыста болады – шаң бөлшектер, ауа арқылы, микробтық агенттер, химиялық және жылу әсерлері, жарқын жарық және r. д. Қалыпты конъюнктива тегіс, дымқыл беті, қызғылт түс; ол ашық, кемелер мен миобомиялық бездер пайда болады; конъюнктивалық секреция көз жасына ұқсас. Конъюнктивит шырышты болған кезде турбулентке айналады, кедір-бұдыр, онда шрамы пайда болуы мүмкін.

Конъюнктивит классификациясы

Барлық конъюнктивит экзогендік және эндогенді болып бөлінеді. Конъюнктиваның эндогендік зақымдануы екінші болып табылады, басқа да ауруларға байланысты (суық шабдалы және варикеллалар, қызамық, қызылша, геморрагиялық безгегі, туберкулез және т. д.). Экзогендік конъюнктивит конъюнктиваны этиологиялық агентпен тікелей байланыстыру арқылы дербес патология ретінде пайда болады.

Курсқа байланысты созылмалы, субакуталы және өткір конъюнктивит. Клиникалық түрде конъюнктивит қатерлі ісік болуы мүмкін, іріңді, фибринозды (фильм түсіру), фолликулярлық.

Қабыну салдарынан сырқат:

бактериялық этиология конъюнктивиті (пневмококк, дифтерия, дипломдық тұлға, гонококк (гонобладен) және т.б.)
конъюнктивит хламидиалды этиологиясы (паратрахома, трахома)
конъюнктивит вирустық этиологиясы (аденовиральды, герпетикалық, вирустық инфекциялар, моллюскум контрагиозы және т.б.)
конъюнктивит саңырауқұлақ этиологиясы (актиномикозы бар, sporotrichosis, ринопородия, кокцидиоз, аспергиллез, кандидоз және басқалар.)
аллергиялық және аутоиммунды этиологияның конъюнктивиті (поллинозмен ауырады, көктемгі Катар, пемфигус конъюнктивасы, атопиялық экзема, демодикоз, бауыр, саркоидоз, псориаз, Рейтер синдромы)
конъюнктивит травматикалық этиологиясы (жылу, химиялық заттар)
жалпы аурулардағы метастазикалық конъюнктивит.

Конъюнктивит себептері

Бактериалды конъюнктивит, ереже бойынша, байланыс үй жануарымен ластанған кезде пайда болады. Сонымен қатар бактериялар шырышты қабаттағы көбейе бастайды, әдетте қалыпты конъюнктивтік микрофлораның бөлігінде аз немесе жоқ. Бактериялардан шығарылған токсиндер айқын қабыну реакциясын тудырады. Staphylococcus — бактериялық конъюнктивиттың ең таралған қоздырғышы, пневмококк, стрептококки, Pseudomonas aeruginosa, E. coli, Klebsiella, протеин, микобактерия туберкулезі. Кейбір жағдайларда гонореяның патогенді көзімен инфекция мүмкін, сифилис, дифтерия.

Вирустық конъюнктивит байланыс-тұрмыстық немесе ауадағы тамшылармен берілуі мүмкін және өткір жұқпалы аурулар болып табылады. Аденовирустардан туындаған өткір фарингоконюнктивтік безгегі 3, 4, 7 түрі; эпидемиялық кератоконьюнктивит — 8 және 19 түрі бар аденовирустар. Вирустық конъюнктивит этиологиялық түрде Герпес симплексінің вирустарымен байланысты болуы мүмкін, Герпес зостер, тауық пішіні, қызылша, энтеровирус және басқалар.

Балаларда вирус және бактериялық конъюнктивит назофаринс ауруларымен жиі жүреді, отит, синусит. Ересектерде конъюнктивит созылмалы блефариттің аясында дамиды, дакрциистит, құрғақ көз синдромы.

Жаңа туылған нәрестелердегі хламидий конъюнктивитінің дамуы баланың аналық туған арнасы арқылы өту кезінде инфекциямен байланысты. Әйелдер мен еркектерде жыныстық белсенділік кезінде хламидиалды көз ауруы жиі генитурия жүйесінің ауруларымен біріктіріледі (ерлерде – уретритпен, простатит, эпидидимиттер, әйелдерде — цервицитпен, вагинит).

Фундаменттік конъюнктивит актиномицеттермен туындауы мүмкін, көгерген, ашытқы тәрізді және саңырауқұлақтардың басқа түрлері.

Аллергиялық конъюнктивит кез-келген антигенге ағзаның жоғары сезімталдыққа байланысты және көбінесе жүйелі аллергиялық реакциялардың жергілікті көрінісі ретінде қызмет етеді. Аллергиялық көріністердің себептері есірткі болуы мүмкін, алиментарлы (тағам) факторлар, гельминттер, тұрмыстық химия, өсімдік тозаңы, demodex және pr.

Инфекциялық емес конъюнктивит химиялық және физикалық факторлармен көздің тітіркенуі кезінде пайда болуы мүмкін, түтін (т. с. темекі), шаң, ультрафиолет; метаболикалық бұзылулар, авитаминоз, аметропия (перспективалық, миопия) және t. д.

Конъюнктивит симптомдары

Конъюнктивиттың ерекше көріністері аурудың этиологиялық түріне байланысты. Дегенмен, әртүрлі генездің конъюнктивитінің жүруі көптеген белгілермен сипатталады. Оларға мыналар жатады: қабақтардың және өтпелі қабаттардың шырышты қабығының ісінуі және гиперемиясы; көзден шырышты немесе іріңді секреция секрециясы; қышу, жану сезімі, лакримация; сезім «құм» немесе көздің ішіндегі бөтен дене; фотофобия, блейфароспазм. Жиі конъюнктивиттың негізгі белгілері — құрғап қалған ағып кетуіне байланысты таңертең көздің қабақтарын ашу мүмкін еместігі. Аденовиральды немесе уреративті кератит дамуымен көрнекіліктің төмендеуі мүмкін. Конъюнктивитпен, ереже бойынша, екі көзге де әсер етеді: кейде қабыну пайда болады және әртүрлі дәрежелі ауырлық дәрежесіне жетеді.

Жедел конъюнктивит көздің ауырсынуы мен ауырсынуымен кенеттен көрінеді. Конъюнктуалды гиперемиямен байланысты қан кетулер жиі кездеседі. Конъюнктивтік көздің қабынуы, шырышты қабықтың ісінуі; көзден шығарылған мол шырышты, жасырын немесе жасырын құпия. Жедел конъюнктивит жалпы көңіл-күйді жиі бұзады: пайда болады, бас ауруы, дене температурасы көтеріледі. Жедел конъюнктивит бір-екі аптадан үш аптаға дейін созылуы мүмкін.

Subacute конъюнктивит аз ауыр симптомдармен сипатталады, аурудың өткір нысаны қандай. Созылмалы конъюнктивиттың дамуы бірте-бірте жүреді, және ток тұрақты және берік. Көздерде ыңғайсыздық пен бөтен дененің сезімі байқалады, көзге көрінбейді, қалыпты гиперемия мен конъюнктиваның ширығуы, ол барқытты көрінеді. Созылмалы конъюнктивит аясында кератит жиі дамиды.

Бактериалды этиологияның конъюнктивитінің нақты көрінісі — сарғай немесе жасыл түсінің ашық түсуін қамтамасыз етеді. Белгіленген ауырсыну синдромы, құрғақ көздер мен орбиталық аймақтың терісі.

Вирустық конъюнктивит көбінесе жоғарғы тыныс жолдарының инфекцияларының фонында пайда болады және қалыпты разрядпен жүреді, фотофобия және блейфароспазм, аз шырышты ағызу, субмандибулы немесе паротидті лимфаденит. Вирустық көздің кейбір түрлерінде көздің шырышты қабығында фолликулдар пайда болады (фолликулярлық конъюнктивит) немесе псевдомембран (мембраналық конъюнктивит).

Аллергиялық конъюнктивит, ереже бойынша, ауыр қышынуды жалғастырыңыз, көздің ауыруы, жыртылу, қабақтың ісінуі, кейде – аллергиялық ринит және жөтел, атопиялық экзема.

Клиниканың саңырауқұлақ конъюнктивитінің ерекшеліктері саңырауқұлақтың түрі бойынша анықталады. Актиномикозбен ауыратын немесе іріңді конъюнктивит дамиды; бластомикозы бар – сұр немесе сарғыш оңай алынбалы пленкамен пленкаға түсіру. Кандидоза түйіндердің пайда болуымен сипатталады, эпителиоид пен лимфоидті жасушалардың жинақталуынан тұрады; аспергиллез конъюнктивалық гиперемия мен зақымдану кезінде пайда болады.

Конъюнктивитпен, химиялық заттардың уытты әсерінен туындаған, Көзді жылжытқанда қатты ауырсыну пайда болады, жыпылықтайды, көзді ашуға немесе жабуға тырысыңыз.

Конъюнктивит диагностикасы

Конъюнктивит шағымдар мен клиникалық көріністерге негізделген офтальмологпен диагноз қойылады. Конъюнктивит этиологиясы маңызды деректер тарихын анықтау: науқастармен байланыс, аллергендер, бар аурулар, маусымның өзгеруімен байланысты, күн сәулесінің әсер етуі және т.б. Сыртқы емтиханда гиперемия мен конъюнктиваның ісінуі байқалады, көзді инъекциялау, алынбалы болуы.

Конъюнктивит этиологиясы үшін зертханалық зерттеулер жүргізіледі: скрета немесе мазуттың цитологиясы, конъюнктивтік мазуттарды бактериологиялық зерттеу, антидене титрінің анықталуы (IgA және IgG) күдікті патогенді көз жасына толтыратын сұйықтық немесе сарысу, demodex зерттеуі. Аллергиялық конъюнктивитке аллергиялық теріге жүгінеді, мұрын, конъюнктивал, сублингвальды тест.

Белгілі этиологияның конъюнктивитін анықтау кезінде жұқпалы аурулар бойынша маманның кеңес беруі қажет болуы мүмкін, венеролог, фтизиатрия; аурудың аллергиялық түрімен – аллерголог; вирустық бар – отоларинголог. Конъюнктивитке арналған арнайы офтальмологиялық зерттеулер әдісінен көз биомикроскопиясы қолданылады, флюоресцентті инсультқа сынау және т.б.

Конъюнктивиттың дифференциалды диагностикасы эпицлерит және склеритпен жүргізіледі, кератит, увеит (iritis, иридоксихлит, хороидит), өткір глаукомалық шабуыл, бөтен көздің көзі, дакрокиститпен каналикулярлық тосқауыл.

Конъюнктивитпен емдеу

Конъюнктивитты емдеу схемасы офтальмологпен патогенмен белгіленеді, процестің анықтығы, бар асқынулар. Конъюнктивиттың өзекті емі конъюнктивтік қуысты жиі жуғаннан кейін дәрілік ерітінділермен жууды қажет етеді, дәрілік препараттар, көздің жақпа қабатын салу, субконюнктивалық инъекцияны орындаңыз.

Конъюнктивит кезінде көздің түзілуін қолдануға тыйым салынады, себебі ағынды эвакуациялауды нашарлатады және кератит дамуына үлес қосуы мүмкін. Автоинфекцияны болдырмау үшін қолыңызды жиі жуыңыз, бір реттік сүлгілері мен майлықтарды қолданыңыз, әр көзге арналған жеке тамшуырлар мен көздің таяқтары.

Конъюнктивалық қуысқа препараттар енгізілгенге дейін, көздің қабынуының жергілікті анестезиясы новокаин ерітіндісімен жасалады (лидокаин, trimekaina), содан кейін – дәретхана қабырғасының ғасыры, конъюнктива және көздің антисептикасы (r-rom furatsilina, манги қышқылы калийі). Конъюнктивит этиологиясы туралы ақпарат алудың алдында көз тамшылары көзге көрінеді 30% p-ra сульфасетамид, түнде көздің майын қояды.

Конъюнктивит бактериальды этиологиясын анықтаған кезде, тамшы және көз жақпа түрінде жергілікті қолданылатын гентамицин сульфаты, эритромицин көзі жақпа. Вирустық конъюнктивитпен емдеу үшін вирустикалық және вирусқа қарсы препараттарды қолданыңыз: трифторидин, ихохуридин, лейкоцит интерфероны және ацикловир тәрізді – жергілікті түрде, жақпа тәрізді, және ауызша. Микробқа қарсы препараттар бактериялық инфекциялардың алдын алу үшін тағайындалуы мүмкін.

Хламидиялық конъюнктивит анықталған кезде, жергілікті емдеуден басқа, доксициклинді жүйелі түрде енгізу ұсынылған, тетрациклин немесе эритромицин. Аллергиялық конъюнктивитке қарсы терапия құрамында вазоконстриктер мен антигистамин тамшыларын тағайындау кіреді, Кортикостероидтер, жасты ауыстыру, препараттарды безендірмей қабылдау. Саңырауқұлақ этиологиясының, антимикотикалық майдың және инсульттың конъюнктивиті белгіленеді (леворин, нистатин, амфотерицин B және т.б.).

Конъюнктивит алдын алу

Конъюнктивит уақтылы және барабар емдеу визуалды функция үшін салдарсыз қалпына келтіруге мүмкіндік береді. Шұңқырдың қайталама зақымдалуы жағдайында көру азайтылуы мүмкін. Конъюнктивиттің негізгі алдын-алу – медициналық және білім беру мекемелерінде санитарлық-гигиеналық талаптарды орындау, жеке гигиена, вирустық зақымданған науқастарды уақтылы оқшаулау, эпидемияға қарсы шаралар.

Жаңа туылған нәрестелерде хламидиалды және гонококк конъюнктивитінің алдын алу жүкті әйелдерде хламидиалды инфекция мен гонореяны емдеуді қамтиды. Аллергиялық конъюнктивитке бейімділікпен, болжанған шиеленістің қарсаңында жергілікті және жалпы десенситизация терапиясының алдын алу қажет.

Источник

Конъюнктивит ауруы

Конъюнктивит — көздің шырышты қабығының қабынуы. Барлық көз аурулардың шамамен 1/3 жағдайын конъюнктивиттер кұрайды.

Жіктеме

Ағымы бойынша конъюктивиттер жедел және созылмалы болып бөлінеді. Этиологиясы бойынша конъюктивиттер келесідей түрге бөлінеді:

бактериялық (бейспецификалы, дифтериялық, гонококкты және т.б.);
хламидиялық (трахома және паратрахома);
вирустық (герпетикалық, аденовирусты және т.б.);
саңырауқұлақтық;
аллергиялық және аутоиммунды (көктемгі қарығу, поллиноз, дәрілік конъюнктивит, конъюнктиваның күлдіреуігі (пемфигус) және т.б.).

Клиникалық көрінісі. Науқастар көздегі қышымаға және күйдіруте, жас ағуға, көз қарығуға, бөгде заттың болу сезіміне және конъюнктивалды қуыстан бөліндіге шағымданады. Қараған кезде шырыштың ісінуі және мөлдірлігінің бұзылысын, көз алмасы конъюнктивасының инъекциясын, сонымен қатар конъюнктивалды қуыстан бөліндінің болуы анықталады.

Емдеу қағидаттары. Әдетте емді амбулаторлы жағдайда жүргізеді. Инфекция таралуын болдыртпау үшін жеке гигиенаны сақтау керек. Таңғышты таңуға болмайды, себебі таңғыштың астында кератиттің даму мүмкіндігі жоғарылайды. Конъюнктивалды қуыстағы бөліндіні механикалық алу үшін тәулігіне 2—3 рет антисептик ерітіндісімен жуады (мысалы 0,02% нитрофурал ерітіндісі). Емдеу негізінде этиологиялык қағидаты жатыр: бактериялық конъюнктивиттер кезінде конъюнктивалды қуысқа антибактериалді көз тамшыларын тәулігіне 3—6 рет тамызады, ал аллергиялықга — глюкокортикоид және т.б. ерітінділерді тамызады. Майлы түрлерді түнгі уақытқа қолданған жөн.

Нәтижесі және асқынуы. Тиімді ем кезінде толық сауығу болады. Қабақтың, көз жасы мүшелердің және қасаң қабықтың зақымдалуы, сонымен қатар шырыштың тыртықтары түзілуі және «құрғақ көз» синдромы дамуы мүмкін.

БАКТЕРИЯЛЫҚ КОНЪЮНКТИВИТТЕР

Жедел бейспецификалық конъюнктивит

Жиі ауруды стафилококк немесе стрептококктардың әр түрлі түрлері қоздырады. Екі көздің закымдалуымен жедел басталады: айқын конъюнктивалды инъекция, күмбездің ісінуі және конъюнктивалды қуыстан көп сілемелі-іріңді бөлінді пайда болады. Барлық бактериялық конъюнктивит кезінде үдеріс беткейлі шеткері кератит дамуымен қасаң қабыкқа өтуі мүмкін. Жергілікті емі: антибактериалді тамшы (20% сульфацетамид ерітіндісі) және май (1% эритромицин немесе тетрациклин) колданады.

конъюнктивит қазақша Шырышты қабат ісінуі. Жедел бейспецификалық конъюнктивит

Созылмалы бейспецификалық конъюнктивит

Ауру көз жасы мүшесінің және қабақтың патологиясы кезінде, жедел конъюнктивитті дұрыс емдемеген кезде конъюнктивалды қуыста сапрофиттердің белсенуімен байланысты. Науқастар қышымаға, күйдіруге және бөгде заттың болу сезіміне, кешке қарай күшейетін көру шаршағыштығына, сонымен қатар таңертеңгілік шамалы мөлшерде сілемейлі бөліндіге шағымданады.

Қараған кезде жеңіл конъюнктивалды инъекцияны және шырышты күмбезі аймағының шамалы ісінуін анықтайды. Емі жергілікті және жалпы этиологиялық факторларды жоюға негізделген.

Пневмококктық конъюнктивит

Қоздырғыш — пневмококк, тұрмыстық-жанасу жолдарымен жұғады. Инкубациялык мерзімі 2—3 тәулікті құрайды. Екі көздің зақымдалуымен ауру жедел басталады: күмбездің инъекциясы мен ісінуі дамиды, күмбез бен қабақ дәнекерінде ақшыл-сұр түсті қабыршақтар пайда болады. Қабыршақтар жеңіл алынады, орнында шырыштың борпылдақ тіні жалаңаштанады. Емі жедел бейспецификалық конъюнктивиттердің еміне ұқсас. Аурумен жанасқан адамдарға 2—3 күн бойы 20% сульфацетамид ерітіндісін тамызады.

Дифтериялық конъюнктивит

Қоздырғышы — Клебс-Леффлер күл таякшасы. Дифтериялық конъ- юнктивиттерге қабақтың айқын ісінуі, қызаруы және тығыздалуы тән. Қабақты бұрып шығару мүмкін емес, тек сәл ғана көз саңылауын аша алады, одан үлпектермен лай сұйықтық ағады. Қабақ, күмбездік және көз алмасының дәнекері, астындағы тіндермен тығыз жабысқан күңгірт- сұр қабыршақтармен жабылған (8.2-сурет). Оларды алу кезінде дәнекер қансырайды. 7—10 күннен кейін қабыршақтар түсе бастайды, орнында дәнекердің шіріген (некроздалған) аймақтары ашылады. Бұдан кейін үдеріс біртіндеп бәсеңдейді де, дәнекерде тыртықтар түзіледі. Жүйелі терапияға дифтерияға қарсы сарысу және пенициллиндерді (ішке немесе парентеральді) қолдануға негізделген. Айқын уыттану симптомдарында дезинтоксикациялық терапияны қолданады. Жергілікті терапияға конъюнктивалды куысты антисептик ерітінділерімен жуу және 1 мл-де 10 000—20 000 ЕД пенициллин ерітіндісін әрбір 2—3 сағат сайын тамызады.

Гонококкты конъюнктивит (гонобленнорея)

Қоздырғыш — гонококк. Нәрестенің (анасының туу жолдарынан өткен кезде жұғады, кабыну үдерісі туылғаннан кейін 2—3 тәулікте дамиды), балалардың (ересек ауру адамнан тұрмыстық-жанаспалы жолы арқылы жұғады) және ересектердің (жыныс мүшесінен жұқтырады) гонобленнореясын ажыратады. Нәрестелерде үдеріске екі көз де қатысады. Аурудың дамуында 3 кезеңді ажыратады.

Инфильтрация кезеңі2—4 күн жалғасады. Қабақтын айқын ісінуі, қызаруы және тығыздалуы дамиды. Дәнекер ісінген, борпылдак, женіл қансырайды ісінуі, ет жуындысы түсті канды сұйыктық бөлінеді.
Пиорея (ірің ағу) кезеңі: қабақтың ісінуі азаяды, қабақтар сипағанда жұмсақтау, қамыр консистенциялы. Конъюнктивалды қуыстан көп мөлшерде кілегей тәрізді көбіктенген іріңді бөлініс бөлінеді (8.3-сурет). Қабыну көріністері біртіндеп жойылады.
Гиперпапиллярлы инфилътраңия кезеңідәнекердің кызаруы мен емізікшелердің гипертрофиясымен сипатталады.

Гонококкты конъюнктивит (пиорея (ірің ағу) кезеңі)

Жедел эпидемиялық конъюнктивитКонъюнктивалды қуыстан бөліндіні механикалық алу үшін оны антисептик ерітіндісімен жуады. Конъюнктивалды қуысқа пенициллин ерітіндісін немесе фторхинолон ерітіндісін (0,3% ципрофлоксацин ерітіндісі) тамызамыз. Ересек адамдарда жүйелі антибактериалді ем (пенициллиндер, цефалоспориндер немесе фторхинолондар) қолданады. Барлық нәрестелерге гонобленареяға алдын алу шараларын міндетті түрде жүргізеді: конъюнктивалды қуысқа әр көзге 1 тамшыдан бір рет 1 % күміс нитратьгн немесе 10 минут аралығымен үш рет 20% сульфацетамид ерітіндісін тамызады.

Қоздырғышы — Кох-Уикс гемофилді таякшасы. Жұғу жолы жанаспалы, таратушы — шыбындар. Инкубацияльгк кезеңі 1—2 күн. Ауру көз алмасынан және төменгі күмбезінін дәнекерінін айқын ісінуі мен қызарынан басталады, онда нүктелі қанталаулар түзіледі. Бірінші күні науқас кабактарын аша алмайтын, кірпікті жабыстыратын мардымсыз сілемейлі бөлініс байқалады. Кейін бөлініс көп мөлшерде ірінді болады, жалпы уыттану симптомы қосылады. Жергілікті емі: әр түрлі антибактериалді тамшыларды (20% сульфацетамид ерітіндісі) және майлар (1% эритромицин немесе тетрациклин) қолданады.

ХЛАМИДИЯЛЫҚ КОНЪЮНКТИВИТТЕР

Трахома

Қоздырғышы —Chlamydia trachomatis-тің А, В және С серотипі. Бастапқы үш кезеңінің бірі бар адамнан тұрмыстық-жанаспалы жолмен жұғады. Инфекцияға сезгіштігі 100% жақындайды. Инкубациялық кезеңі — 7—14 күн. Ауруға ремиссия мен рецидив кезеңдері мен созылмалы ағымы тән. Трахоманың төрт кезеңін ажыратады.

Үдемелі қабыпу кезеңі (бастапқы).Дәнекердін қою қызыл-қошқыл түсті қызаруымен, оның инфильтрациясы, емізікшелердің гипертрофиясы және фолликулдардың түзілуімен сипатталады.Үдеріс жоғарғы күмбезден басталып, жоғарғы кабақтың дәнекеріне таралады. Алғашқы кезеңнің өзінде жоғарғы лимб аймағында фолликулдардың дамуы мүмкін және қабыну үдерісі қасаң қабыққа өтуі мүмкін.
Дамыған удеріс кезеңі (белсенді трахома).Ірі сілікпе тәрізді фолликулдар пайда болады, инфильтрация және жоғарғы қабақ дәнекерінің папиллярлы гиперплазиясы өршиді. Дара фолликулалар жұқа тыртық түзетін некрозға ұшырайды. Бұл кезеңге трахоматозды паннустың — қасаң қабыққа тамырдың өсуімен беткейлі кератиттің пайда болуы тән.
Тыртықтанған трахома.Қабыну көрінісі бәсеңдейді, дара фолликулдар сақталуы мүмкін. Тыртықтану үдерісі басымырақ, бұл тән асқынулардың дамуына алып келеді.
Клиникалық жазылған трахома (тыртықты трахома).Дәнекер ақшылтым түсті, көптеген тыртықтармен жабылған; қабыну белгілері жоқ.

Трахома қазақша Трахома кезеңдері

Жергілікті емге тәулігіне 4—5 рет әр түрлі антибактериалді майларды қолданады: 1% эритромицин немесе тетрациклин майы. Фолликулалардың экспрессиясы, ал аурудың II—III кезеңінде конъюнктивалды қуысты антисептик ерітіндісімен жуады және симблефарон дамуының профилактикасы үшін дәнекер күмбезінің шыны таяқшасымен укалау жасайды. Жүйелі емде тетрациклин немесе фторхинолон, сонымен бірге интерферондарды немесе олардың түзілу индукторларын қолданады.

Тыртыкты үдерістердін нәтижесінде трахоманын аскынулары дамиды: трихиаз, мадароз, кабактың ішке түйілуі, симблефарон (кабақ пен көз ал- масы дәнекерінің бітесуі), паренхиматозды ксероз (қасаң кабықтың кеуіп қалу салдарынан онын бұлдырлануына және соқырлықка алып келеді). Барлык бұл өзгерістер косымша емді кажет етеді, жиі хирургиялық ем.

ВИРУСТЫҚ КОНЪЮНКТИВИТТЕР

Герпетикалық конъюнктивит

Қоздырғышы — қарапайым герпес вирусы. Ауру жиі балаларда туындайды, ұзақ және солғын ағымымен және бір жақты орналасуымен сипатталады. Герпетикалық конъюнктивиттердің барлық түрлерінде қабақ терісінде және мұрын қанаттарында тән бөртулер пайда болуы мүмкін.

Катаралды түрі дәнекердің қызаруы мен ісінуімен, конъюнктивалды қуыстан аз мөлшерде сілемейлі немесе сілемейлі-ірінді бөліндімен көрінеді.
Фолликулярлы түрі жоғарыда айтылғандарға қоса фолликулдардың пайда болуы.
Көпіршікті-жаралы түрі дәнекерде және қабақтың қырында жұқа қабыршақпен жабылған қайталамалы жаралардың немесе эрозиялардың түзілуімен өтеді.

Емі жергілікті: конъюнктивалды қуысқа тәулігіне 6—8 рет 0,1% идоксуридин ерітіндісін тамызады. Тамызуды төменгі қабақ артына күніне 2—3 рет 3% ацикловир майын жағумен қосарлайды. Бір мезетте әр 2 сағат сайын офтальмоферон немесе интерфероногенды тамызады.

Аденовирусты конъюнктивит

Қоздырғышы — аденовирустың 3, 5 және 7 серотүрі, ауа-тамшы немесе жанаспалы жолмен жұғады. Инкубациялық кезеңі 7—8 күн. Ауру айқын назофарингиттен және дене қызуының жоғарылауымен басталады. Дене қызуы көтерілуінің екінші толкынында конъюнктивит симптомдары қосылады, бастапқыда бір көзде, ал 2—3 күннен кейін екінші көзде дамиды (ертеде ауруды фарингоконъюнктивалды кызба деп атаған), сонымен қатар жергілікті лимфа түйіндер ұлғаяды. Аурудың ұзақтығы орташа 5—7 күн. Аурдуың келесі түрлерін ажыратады.

Катаралды түріне қабақ және күмбездік дәнекердің қызаруы мен ісінуі, конъюнктивалды қуыстан аз мөлшерде сілемейлі бөліндінің бөлінуі сипатталады.
Фолликулярлы түрі әсіресе күмбез аймағында фолликулдардың пайда болуымен жүреді.
Қабыршақты түрі дәнекерде ылғалды мақталы тампонмен оңай алынатын, жұқа ақшыл-сұр қабыршактың түзілуімен жүреді.

Жергілікті емі: конъюнктивалды куысқа офтальмоферон немесе интерфероноген препараттарын тамызады. Екіншілікті инфекция түсуінің алдын-алу шараларын антисептик ерітінділерімен жүргізеді (мысалы, 0,05% пиклоксидин ерітіндісі).

Эпидемиялық кератоконъюнктивит

Қоздырғышы — аденовирустың 8 серотипі, жұғу жолы — жанаспалы. Инкубационды кезеңі 4—8 күнді құрайды. Ауру жедел басталады, конъюнктивит симптомы бастапқыда бір көзде, кейін екінші көзде пайда болады. Жергілікті лимфа бездерінін ұлғаюы және ауырсынуы байқалады. Қараған кезде қабақ және күмбез дәнекерінің қызаруы мен ісінуін, конъюнктивалды қуыстан аз мөлшерде сілемейлі бөліндінің, сонымен бірге, төменгі күмбездік дәнекерде майда мөлдір фолликулалардың болуын анықтайды. Қасаң қабықтың сезімталдығы төмендеген, ал бір аптадан кейін қасан қабықта көптеген нүктелі субэпителиалді инфильтраттар пайда болады. Кератоконъюнктивит 2 аптадан 2 айға дейін созылады. Емі аденовирусты конъюнктивиттің еміне ұқсас.

АЛЛЕРГИЯЛЫҚ ЖӘНЕ АУТОИММУНДЫ КОНЪЮНКТИВИТТЕР

Көктемгі қарығу (конъюнктивит)

Аурудың этиологиясы соңына дейін анықталмаған. Патогенез негізінде аллергиялық реакцияның баяу түрі жатыр. Ауру ультракүлгін сәулелерге сезімталдығының жоғары болуымен байланысты деп тұжырымдайды. Ауру жиі ер балаларда, ерте балалық шақта (4—5 жаста) көрінеді және көктемгі-жаз мезгілдерінде өршумен, бірнеше жылға созылады. Жыныстық жетілу кезінде ауру симптомдары бәсеңдейді.

Көктемгі конъюнктивит (конъюнктивалды түрі)

Конъюнктивалды түрі. Жоғарғы қабақтың сүт түсті, қалындаған дәнекерінде емізікшелі өспелер пайда болады, соның салдарынан «көпірлі жұмыр тас төселген» түрін иеленеді.
Лимбалді түрі лимб айналасында сарғыш-сұр немесе қызғылт-сұр түсті тегіс емес беткейлі белдікше түзетін, лимб алды тіндердің өсуімен көрінеді.
Аралас түрі тарзалді дәнекермен лимб аймағынын бір мезетте зақымдалуымен сипатгалады.

Ультракүлгін сәулелер әсерін төмендету үшін күнде болу уакытын азайту және күннен қорғайтын көзілдірік колдану орынды. Конъ- юнктивалды қапшықка тәулігіне 3-4 рет тамшылар тамызады, ал түнге глюкокортикоидтармен май жағады.

Ұқсас материалдарды қарай кетіңіз:

Көздің көру қызметі
Көзден жас ағумен жүретін аурулар
Нашар көру және соқырлық себептері
Құрғақ көз синдромы
Қабақтың абсцессі және флегмонасы
Қабақтың аллергиялық аурулары

Загрузка…

Источник